Natalia LL urodziła się w 1937 roku w Żywcu. W latach 1957–1963 studiowała na PWSSP (obecnie ASP) we Wrocławiu. Od 1964 członek ZPAF. Już w czasie studiów zajmowała się fotografią, grafiką i malarstwem, a w latach 70. także performance, filmem eksperymentalnym, wideo, instalacją i rzeźbą. W 1970 roku razem z Andrzejem Lachowiczem i Zbigniewem Dłubakiem założyła grupę i Galerię Permafo, działającej do końca 1981. Od około 1975 brała udział w światowym ruchu feministycznym. Na początku lat 70. jej prace nabrały innych niż konceptualne znaczeń, choć z nich wyrastały. Pierwsze realizacje, które zdobyły uznanie również poza granicami kraju artystka wykonała w 1971 i 1972 roku. Należą do nich Sztuka konsumpcyjna i Sztuka postkonsumpcyjna (w których modelka wykonuje czynności związane m.in. z konsumpcją), tworzące fotograficzny performance, zbliżony do narracji typu filmowego. stała się artystką, która swą sztukę buduje na nieustannym wewnętrznym dialogu odbywającym się między psyche a ciałem, co można uznać za wyjątkowo udaną kontynuację body-artu. Ale jej postawa, choć niewątpliwie wyrasta z bardzo osobistych przeżyć, posiada wymiar uniwersalistyczny. Jej twórczość łączy w sobie intelektualizm z przemianami biologicznymi. W jej przekazie artystycznym wraz z rozwojem artystycznym coraz częściej pojawiała się problematyka egzystencjalno-metafizyczna. Jej sztuka z dekady XXI wieku komentuje w indywidualny, nie zaś publicystyczny sposób, ważne wydarzenia, w tym polityczne, ale jest przy tym skupiona na własnych problemach osobistych, głównie odwołując się do tradycji body-artu. Ten właśnie kierunek, obok konceptualizmu i nieustannych pytań o naturę sztuki, okazał się decydujący dla jej twórczości. Prace Natalii LL znajdują się w zbiorach ważnych instytucji sztuki współczesnej w kraju i na świecie.
Powrót do listy projektów