Urodził się w 1928 r. w Toruniu, zmarł w 1980 r. w pracowni przy Wyspiańskiego w Zielonej Górze. Studia : Prywatny kurs malarstwa i rysunku w Toruniu pod kierunkiem prof. H. Gebeleina i K. Hemmerleina (1943), Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1948-1952). Dyplom w pracowni malarstwa prof. St. Borysowskiego oraz magisterium z konserwatorstwa i zabytkoznawstwa, 1952. W Zielonej Górze od roku 1953. Był pierwszym wojewódzkim konserwatorem zabytków, prezesem Oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków, redaktorem graficznym „Nadodrza” i dyrektorem Muzeum Okręgowego w latach 1960 – 1965. Aktywnie uczestniczył w wielu spotkaniach polskiej awangardy – Plenerach Koszalińskich w Osiekach, wystawach i sympozjach Złotego Grona. Głównym nurtem jego artystycznych poszukiwań było malarstwo materii. Artysta stworzył własna koncepcję twórczą określaną mianem „kopoizmu”. Istota polegała na kontrolowaniu podświadomości i wyrażaniu wewnętrznych emocji za pomocą prostych form i barw.
Powrót do listy projektów